تو چشام زل بزن بیا ببین بغضو
تا حالا اینطوری دیده بودی تو منه تغصو
تاحالا دیده بودی که اینقدر داغون بشم؟
با صد تا قرص و دری وری اروم شم؟

ولی تو چی پای الکلی و با نور شمع
اخر شب با اون ولوویی امشب
همین چیزاست که یهو باعث میشه که
من به دردو خلاف دیگه الوده شم

دیگه برو واسه همیشه که قیدتو زدم
خب منم دیگه عین تو بدم
دروغ میگفتی دوستم داشتی
منم تصمیم گرفتم دل به تو ندم
دیگه برو واسه همیشه که قیدتو زدم
خب منم دیگه عین تو بدم
دروغ میگفتی دوستم داشتی
منم تصمیم گرفتم دل به تو ندم
بگو بینم تو هم میکنی گاهی یادم
یا که الان اینقدر داری دور و ورت ادم
که فاز فابریکی نه اضافه کارن و
پایه ی عشق و حال و شادیاتن

بگو بینم باهاشون هستی خودی
اسمی از من میاری وقتی مست میکنی؟
یا وقتی بحث پیش میاد
که با کی دوست بودی
میگی هیشکی و بحث و عوض میکنی

بزار حالا که دارم از تو جدا میشم
بگم فراموشیت اسون نی خداییشم
با اینکه هنوزم اون عاشق تو اتیشم
و صبحا به عشق تلفن تو پا میشم
دیگه نمیخوامم یه لحظه با تو قاطی شم
چیه؟ فکر میکنی که تو خماریشم
مگه یادت رفته روزایی رو
که با کارات میزدی تو اتیشم

دیگه برو واسه همیشه که قیدتو زدم
خب منم دیگه عین تو بدم
دروغ میگفتی دوستم داشتی
منم تصمیم گرفتم دل به تو ندم
دیگه برو واسه همیشه که قیدتو زدم
خب منم دیگه عین تو بدم
دروغ میگفتی دوستم داشتی
منم تصمیم گرفتم دل به تو ندم

شاید حالا همش پشت سرم فحش بدی هیچ
حق انتخاب داری و این مشکلی نیست
ولی خدا میدونه که اگه دوست داشتم
واسه خودت بوده و واسه خوشگلیت نیست

اصلا هر جایی میری برو اجازه داری
میدونی تو رو ساختن واسه اضافه کاری
اخه دست خودت که نیست یه کمی حفه ای شدی
خودایی من نمیخواستم اینقدر گنده میشدی؟
ازت یه کم خورده بودم نه این مدلی
چرا دست دست میکنی بری نکنه دو دلی
چرا واسه رفتن میکنی استخاره
مگه کم کردی ازم سو استفاده
حالا برو به یاد من بکن هی مست
دیگه ارمینتم به خاطرات پیوست
برو و بدون بد بودی اما خداییش
روزی هم خیلی پر رنگ شبا کجایی

دیگه برو واسه همیشه که قیدتو زدم
خب منم دیگه عین تو بدم
دروغ میگفتی دوستم داشتی
منم تصمیم گرفتم دل به تو ندم

این ضربُ المَثَلِ نابُرده رنج گنج نمیدونم چی چی رو کی گفته ؟!
باید دستشو بوسید
خیلی جاها شدیم خسته و کوچیک
تو یه فضای بسته و موزیک
هه
آره تو فضای بسته و موزیک
عجب ، مگه داریم ؟!

خیلی درد خیلی مشکلات خیلی دعوا خیلی بی پولی داشتیم
به خیلیا گفتیم میموندی کاشکی خیلی زمین خوردیم و نشُد هیچ جوری پا شیم
کلّی فاصله با پیروزی داشتیم و یاد گرفتیم دنیا جای پیزوریاش نی
یه سری چیزارم خُب نمیشه که گفت آخه اُفت داره ، اینجا میدونی جاش نی
چِقَده خوردیم پس گردنی
دیگه حالِ پارتی و مست کردن نی
یاد رفتیم مرامِ بعضی رفیقا حتی بدترِ از اجنوی
یاد گرفتیم حسادتِ رفیق از رقابتِ رقیب خطرناکتره
اونی که میکنه خطر پاک تره ، میبره اونی که میمونه عقب آخرش
نه حوصله ی نصیحت دارم ، نه سَر در میاره کسی از کارم
نه میدونه چیزی کسی دَربارم و خودمو بستم به مسیرم ، کارم
من با یه موجِ بیمار
تکیه به کُنجِ دیوار

خسته از همه خسته از خالی بودنِ جای صدام توی برج میلاد
داستانِ عجیبیه
دِلَم تنگه واسه مجیدیه
واسه بچگیام واسه زادگام
واسه ، مدرسه واسه باشگام
واسه زبری دستای بابام اخمای آقام حرفای مامان
اینی که هستم فرق داره باهام
واسه اینه که درد داره کارام

دلم تنگه واسه عادی بودن واسه ، دور از چیزای مادی بودن
آره یه جواریی کندم از همه ، اینجوری توقعات کمتر ازمه
ترجیح میدم تنها بشینم بی اعتنا به هرچی هر طرفمه
هرکی هر طرفمه ، وقتی درد نداری همدمن همه
خونه خوبه خونه ، مامانم اُمیده
خونه خوبه بوی ، مامانمو میده
خونه خوبه خونه
خونمون ایرانه …..

به خدا اون بیرون هیچ خبری نی
همه چی همینجاست ، تنتو خونمون ، تو همین خاک
سلامتی همه اونایی که تو همین خاک متولد شدن
واسه همین خاک جنگیدن و جزوِ همین خاک شدن
سلامتی شهیدا ، حاج حسینا ، تو دلی ها
سلامتی ناصر حجازی ها ، ایرج قادری ها
سلامتی استعدادایی که ، ستاره نشدن اما ، ایرونی موندن و اسطوره میشن
سلامتی اسطوره هایی که با بی لطفی خدافظی کردن
آقا مهدوی کیا ، علی آقا کریمی
سلامتی داداشیای تو زندون
دست فروشای تو میدون
سلامتی پدر مادرا
سلامتی دست تنگا
سلامتی درد دیده ها ، داغ دارا ، بیمارا